Zywienie i pielęgnacja Owczarka Podhalańskiego

Na ogół cieszy sie dobrym zdrowiem,jest odporny na zmienne warunki atmosferyczne i rzadko zapada na infekcje górnych dróg oddechowych. Lecz podobnie jak przedstawiciele innych ras ma słabsze punkty zdrowotne. Podhalany są predysponowane do schorzeń typowych dla dużych psów:dysplazji stawów biodrowych i łokciowych oraz skrętu żołądka.Przydarzać im się mogą również problemy skórne, schorzenia oczu i niewydolność układu krążenia.
Żywienie
Podhalańczyk nie jest wymagający pod względem żywieniowym, nie należy też do łasuchów. Rodzaj karmy oraz jej ilosc należy dobierac indywidualnie w zależnosci od wieku, stanu zdrowia oraz aktywności psa.Jednocześnie trzeba uważać na no aby w jego codziennej diecie nie było zbyt dużo białka. Jego nadmiar może doprowadzić do przebiałczenia organizmu,a w efekcie mogą wystąpić problemy skórne.
Pielęgnacja
Pomimo jasnego umaszczenia podhalan nie potrzebuje skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Wystarczy wyczesywać średnio 2-3 razy w tygodniu co zapobiegnie skołtunieniu.Poza tym szczotkowanie pomaga w wietrzeniu gęstej okrywy włosowej. Owczarki podhalańskie kąpiemy sporadycznie, chyba że mamy wystawowego psa,który powinien być czysto biały podczas pokazu.Do kąpieli używamy odpowiednich szamponów dla psów o białej szacie i wrażliwej skórze.Ciekawostką jest że sierść podhalanów sama się oczyszcza. Trzeba pamiętać regularnym kontrolowaniu stanu oczu uszu,zębów p pazurów.

Charakter Owczarka Podhalańskiego

Jego stanowczy charakter został ukształtowany przez surowy klimat gór. Obdarzony silnym instynktem dominacji owczarek podhalański dyktuje swoje warunki innym psom. a także człowiekowi.Może się poszczycić dużą odpornością na warunki atmosferyczne.

Owczarek Podchalański

Obecnie owczarki na Podhalu stanowią przede wszystkim atrakcje dla turystów. Co roku organizuje się w rejonach Zakopanego klubowe i krajowe wystawy psów tej rasy oraz parady górali w strojach regionalnych,u boku maszerują nieodłączne białe Podhalany. Jednak nie tylko w rejonach górskich te psy mają wielbicieli ich coraz liczniejsze hodowle znajdują się w całej Polsce oraz w wielu krajach Europy.Chociaż nie należą do ras popularnych,zyskały sobie grono stałych miłośników,którzy doceniają ich niezwykłe walory stróża i obrońcy.

Zdrowie Kaukaza

Owczarki kaukaskie pomimo dużej masy i rozmiarów żyją dosc długo(10-11lat) i cieszą się dobrym zdrowiem. Jak wiekszosc ras olbrzymich miewają dysplazję stawów biodrowych i łokciowych o charakterze dziedzicznym, a znanymi czynnikami sprzyjającymi tej chorobie są: gwałtowny wzrost,przekarmienie i nadmierny wysiłek. Kardiomiopatia rozstrzeni owa jest schorzeniem serca mięśniowego niezbyt często rozpoznanym u tej rasy. Ma jednak charakter dziedziczny,a rokowania są złe. Rozwija sie u osobników młodych (1-4 rok życia), ale często jest stwierdzana w zaawansowanym stadium u psów w podeszłym wieku,dlatego diagnostyka echokardiograficzna powinna byc stałym elementem pracy hodowlanej. Kaukazy mają skłonnosc do zespołu ostrego rozszerzenia i skrętu żołądka oraz jelit.występują u nich stany zapalne spojówek oraz wady powiek czyli wywinięcie oraz wwinięcie wymagającej korekty chirurgicznej.

Żywienie Owczarka Kaukaskiego (jak kamic)

Szczenięta tej rasy rosną bardzo szybko i do właściwego rozwoju potrzebują odpowiedniego żywienia.należy karmic je w równych odstępach czasu (aby nie przepełnić żołądka):do 4 miesiąca życia 4 razy dziennie,do 6 miesiąca 3 razy dziennie,a przez resztę życia 2 razy dziennie.Można podawać rożną karmę:suchą komercyjną, z puszki produkty ugotowane w domu lub surową przygotowaną samodzielnie. Granulowana karma komercyjna musi być dobrej jakości,przeznaczona dla szybko rosnących szczeniąt dużej rasy.Hodowcy starają się urozmaicać suchą karmę z ugotowanym bądź surowym mięsem,jogurtem kozim mlekiem,białym serem bądź jajami.Efekt zwykle jest dobry jednak najistotniejsze jest nie przekarmianie szczeniąt.Nadmierny ciężar i zbyt szybki wzrost młodego kaukaza upośledzi bowiem rozwój kości i nieprawidłowe formowanie się stawów biodrowych i łokciowych.Część hodowców owczarków kaukaskich zaleca dietę BARF,zgodną ze sposobem w jaki te psy żywiły się w naturze.

Pielęgnacja Owczarka Kukaskiego

Kaukaz ma długą sierść z gęstym podszerstkiem.która chroni go przed zimnem.Jej pielęgnacja nie jest pracochłonna z wyjątkiem okresu linienia.Przez cały rok szczotkujemy psa 2 razy w tygodniu.To bardzo ważne bo podszerstek ma tendencję do filcowania się i nie czesany potrafi zbić się w ciasny supeł utrudniający wentylacje skóry co możne doprowadzić do tzw hot spot czyli ostrego sączącego się, ropnego zapalenia skóry. W czasie linienia należy szczotkować psa nawet kilka razy dziennie.Kaukaza kąpie się rzadko najczęściej dwa razy do roku,najlepiej w ciepły letni dzień na dworze-warto pozwolić mu się otrzepać trzeba dobrze osuszyć go ręcznikiem i od czasu do czasu przeczesywać sierść.żeby szybciej wyschła.U psów z nieciętymi uszami należy je przeglądać i w razie potrzeby wyczyścić tamponem waty po uprzednim wpuszczeniu do kanału słuchowego kilku kropli żelu Sion des Oreilles Hery, który rozpuści woskowinę.

Charakter Owczarka kaukaskiego

Mimo postury kudłatego niedźwiedzia potrafi dyskretnie nie rzucać się w oczy,leżąc sobie spokojnie.Silna potrzeba stróżowania każe mu jednak być w nieustającej gotowości do ochrony powierzonego mu mienia. Rzeczowo ocenia zagrożenie i wkracza do akcji bezszelestnie.

Owczarek Kaukaski

Owczarek kaukaski jak wszystkie molosowate,jest potomkiem doga tybetańskiego.Psy z Tybetu razem z migrującymi plemionami,w starożytności i w średniowieczu,rozprzestrzeniły się w Azji,z czasem izolacji geograficznej powstawały lokalne odmiany i rasy.
Nazwa "Kaukaski" choc wskazuje na rejon pochodzenia jest myląca. Psy te bowiem występowały na rozleglejszym obszarze: od Anatolii do nizyny Kazachstanu i Turkmenistanu,dlatego różniły się wyglądem: psy z gór były cięższe i długowłose, a te ze stepów lżejsze i krótkowłose.pierwsze wzmianki o psach Kaukazu pochodzą z końca XVIII wieku,gdy Rosja podbiła ten region. w budowanych wówczas twierdzach i obozach wojskowych trzymano je do stróżowania i nie planowano ich planowanej hodowli.Dopiero po rewolucji październikowej przymusowa kolektywizacja,utworzenie kołchozów w których owce hodowano na ogromna skale budowa obiektów przemysłowych i strategicznych a także rozbudowa wojska i milicji doprowadziły do rpzpoczecia finansowej przez państwo chodowli owczarków kaukaskich.

Odmiany Owczarka niemieckiego

Istnieją dwie podstawowe odmiany owczarka niemieckiego:krótko i długo włosa.
Obie odmiany maja podobne charaktery i predyspozycje.Cechuje je odwaga,czujność,inteligencja,posłuszeństwo oraz wszechstronność która pozwala im sprawdzi się w wielu dziedzinach.Owczarek długowłosy wydaje się większy i mocniejszy od krótkowłosego,ale to złudzenie gdyż wzorce obu ras są takie same,odmienna jest jedynie szata.Długość włosa owczarka niemieckiego jest uwarunkowana genetycznie.Gen odpowiedzialny za obfity długi włos jest recesywny.A zatem jest on przenoszony z pokolenia na pokolenie,często w niezauważalny sposób. Jego obecność sprawia,że w miotach pochodzących od rodziców będących owczarkami krótkowłosymi mogą pojawić się szczenięta długowłose.
Funkcjonuje również podział na owczarki niemieckie użytkowe i wystawowe.Oba te typy wyglądają zupełnie inaczej,chociaż różnice nie zostały ujęte we wzorcu.

Jak zadbac o owczarka niemieckiego

Owczarek nie potrzebuje skomplikowanych zbiegów pielęgnacyjnych.Jego sierść składa sie z twardego włosa okrywowego i podszerstka. Za to jego obfity włos należy regularnie wyczesywac,srednio dwa razy w tygodniu.
Dwa razy do roku wilczury intensywnie linieją. Suki maja dodatkowe wylinki w czasie cieczki. W okresie linienia psa należy wyczesywać,używając tylko szczotki,ale i specjalnej gumowej rękawicy,która pozwala usunąć nawet najmniejsze pozostałości włosa.
Właściciel poza szczotkowaniem musi znaleźć czas na regularne przeglądanie sierści i okolicy łap,najlepiej po każdym spacerze. W okresie wiosenno-jesiennym trzeba pamiętać o aplikowaniu preparatów przeciw pasożytniczych.Warto kontrolować też stan oczu,uszu,uzębienia i pazurów.Kąpiele powinny być sporadyczne.Zbyt częste mogą podrażnić i wysuszać delikatna skórę owczarka dlatego wystarcza jedna lub dwie na kwartał.Ewentualnie zabrudzenia można usunąć,przecierając włos i skórę wilgotną gąbką albo szmatką. Należy pamiętać ze pies wydziela charakterystyczny zapach,którego nie powinno się zamaskować ani neutralizować.